Blog z Życia Wzięty!

Jak zmieniają się relacje rodzinne po wyprowadzce? — moja perspektywa

Kochani!

Zmiany to nieodłączna część naszego życia. Zdarza się, że dopiero opuszczenie rodzinnego domu otwiera nam oczy na wiele spraw, których wcześniej nie dostrzegaliśmy. Trzy lata temu, razem z moim mężem, stworzyliśmy nasz własny świat. Zapraszam Was do krótkiej opowieści o tym, jak relacje z rodziną zmieniają się, gdy zaczynamy tworzyć własne życie.

Rozłąka i nowa perspektywa

Gdy wyprowadziłam się z rodzinnego domu, wydawało mi się, że nic nie zmieni mojego podejścia do bliskich. Nadal ich kochałam i myślałam, że relacje pozostaną takie same. Jednak mieszkanie oddzielnie uczy dystansu i pozwala spojrzeć na różne sprawy z nowej perspektywy. Nagle to, co kiedyś było dla mnie normą, zaczęło mnie dziwić, a nawet ranić.

Obcość w miejscu, które było domem

Powroty do rodzinnego domu stały się trudniejsze, niż mogłam sobie wyobrazić. Tam, gdzie dawniej czułam się swobodnie, teraz czuję się jak gość. Odkrywam, że nie mamy już tylu wspólnych tematów do rozmowy, a różnice w spojrzeniu na życie stają się coraz bardziej widoczne. To przykre, ale też naturalne – każdy idzie swoją drogą.

Prawdziwe oblicza bliskich

Mieszkanie oddzielnie pozwoliło mi dostrzec rzeczy, których wcześniej nie widziałam. Zauważyłam, jak niektórzy z bliskich zachowują się wobec mnie – zarówno te dobre, jak i te mniej przyjemne cechy. Czasem mam wrażenie, że nasza więź się osłabia, a oni sami nie wiedzą, jak się do mnie odnosić. Ich komentarze i postawy pokazują mi, że zmiana perspektywy to coś, co dotyka nas obojga.

Nowy świat, nowe wartości

Z moim mężem stworzyliśmy świat, w którym oboje czujemy się dobrze i bezpiecznie. Nasze wartości i priorytety różnią się od tych, które panowały w moim rodzinnym domu. To właśnie te różnice uświadomiły mi, że relacje nie zawsze są dane na zawsze – trzeba o nie dbać i budować je na nowo, niezależnie od tego, czy dotyczą rodziny, czy przyjaciół.

Podsumowanie

Pamiętajcie, zmiany w relacjach rodzinnych po wyprowadzce są trudne, ale nieuniknione. To naturalny etap dorosłości, który pozwala nam zrozumieć siebie i innych. Choć bywa ciężko, to właśnie te doświadczenia uczą nas budowania zdrowych relacji i doceniania własnego życia.

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on pinterest
Pinterest

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

O AUTORCE bloga​
Adrianna Katarzyna Kacińska-Skitek
Nazywam się Adrianna Kacińska-Skitek – jestem niepełnosprawną kobietą zwariowaną na punkcie języka polskiego. Interesuje mnie psychologia kliniczna i ogólny rozwój psychiczny człowieka. Ukończyłam kursy z tych dziedzin. W 2020 i 2021 roku wydałam cztery książki.
KATEGORIE
MOJE FILMY
Reklama
PODĄŻAJ ZA MNĄ