Kochani!
Życie płynie coraz szybciej, nie czekając na nasze wątpliwości, zmęczenie ani pragnienie chwili ciszy. Na co dzień z radością dzielę się z Wami swoimi przemyśleniami i inspiracjami, ale dziś czuję, że nadszedł dla mnie wyjątkowy moment. Czas, by choć na krótką chwilę zatrzymać się, wsłuchać się w siebie, dać przestrzeń temu, co jeszcze nie zostało wypowiedziane. Dlatego ogłaszam, że udaję się na krótki urlop — nie od Was, lecz dla siebie. Chcę wrócić do Was z jeszcze większą autentycznością i świeżością.
Czas refleksji i tworzenia w ciszy
Potrzebuję tej ciszy, aby w spokoju dopracować nowe treści, które już dojrzewają w moim sercu. Chcę tworzyć z jeszcze większą uważnością, z szacunkiem dla Waszego czasu i wrażliwości. To nie jest pożegnanie, to obietnica — po weekendzie majowym wrócę do Was z nową energią, pełną świeżych inspiracji i opowieści, które, mam nadzieję, odnajdą w Waszych sercach czułe miejsce. Czas refleksji jest niezbędny, by rodziły się prawdziwe słowa.
Wdzięczność i otwartość na dialog
Z całego serca dziękuję każdemu z Was za obecność, za każde dobre słowo, każdy komentarz, każde udostępnienie. Wasze wsparcie sprawia, że ta droga, choć czasem trudna, jest dla mnie czymś bezcennym. Wiem, że to, co tworzymy tutaj razem, ma sens. Wiem też, że prawdziwe relacje potrzebują przestrzeni, by odetchnąć i jeszcze mocniej zakwitnąć.
Zatrzymajmy się razem — pytanie na dziś
Zanim zamilknę na tych kilka dni, chcę Cię zaprosić do wspólnej refleksji. Kiedy ostatnio zatrzymałeś się naprawdę — nie dlatego, że musiałeś, ale dlatego, że poczułeś, że to ważne? Co wtedy w Tobie się zmieniło? Podziel się swoją historią w komentarzu. Twoje doświadczenie może stać się światłem dla innych.
