Kochani!
Chcę się dzisiaj z Wami podzielić czymś bardzo osobistym i ważnym. Może część z Was doświadczyła czegoś podobnego. W moim nastoletnim życiu wiele razy słyszałam, że mam „bujną wyobraźnię”. Mówili to z uśmiechem na twarzy, niby żartem, niby niewinnie — ale za tymi słowami kryło się coś znacznie głębszego i bardziej bolesnego.
Jak niewinne słowa ranią
Od dziecka uwielbiałam pisać. Tworzenie historii, kreowanie światów, budowanie postaci – to sprawiało mi ogromną satysfakcję. Jednak zamiast wsparcia i zachęty, często spotykałam się z drwiną i lekceważeniem. „Ada ma bujną wyobraźnię” — mówili z uśmiechem, jakby to było coś śmiesznego albo niepoważnego. Niektórzy uznawali to za dziwactwo, inni za oznakę oderwania od rzeczywistości. Niby żart, niby niewinne słowa – ale każde takie zdanie zostawiało ślad.
Wpływ na pewność siebie
Dzisiaj wiem, jak bardzo to na mnie wpłynęło. Przez lata brakowało mi pewności siebie, bałam się mówić o swoich pasjach, bo w mojej głowie ciągle brzmiały te ironiczne komentarze. Zaczęłam wierzyć, że moje pisanie to tylko fanaberia, coś nieistotnego, coś, z czego powinnam wyrosnąć. Każdy z nas chce być akceptowany, a gdy nasze zainteresowania są wyśmiewane, zaczynamy je ukrywać – tak, jakby były czymś wstydliwym.
Szkodliwość lekceważenia pasji
To, co dla jednych jest niewinnym żartem, dla drugich może być ciosem w samoocenę. Lekceważenie pasji dziecka czy nastolatka może prowadzić do zablokowania kreatywności, tłumienia emocji i rozwinięcia lęku przed oceną. Kiedy otoczenie daje do zrozumienia, że nasze zainteresowania są śmieszne albo niepoważne, zaczynamy w to wierzyć – i tracimy motywację do działania. W efekcie przestajemy próbować, przestajemy marzyć i… przestajemy być sobą.
Jak odzyskałam swoją siłę
Dziś już wiem, jak bardzo pisanie jest częścią mnie. Zrozumiałam, że to, co sprawia mi radość, ma ogromną wartość – niezależnie od tego, co mówią inni. Odzyskanie pewności siebie było procesem, ale nauczyłam się jednego: nigdy nie pozwólcie, by czyjeś słowa zabiły Waszą pasję. To, co Was uszczęśliwia, jest ważne i ma znaczenie – nawet jeśli inni tego nie rozumieją.
A jak było u Ciebie?
Czy ktoś kiedyś lekceważył Twoje pasje? Czy spotkałaś/eś się z niezrozumieniem ze strony bliskich lub znajomych? A może udało Ci się przez to przejść i odzyskać pewność siebie? Podziel się swoją historią w komentarzu – chętnie poznam Twoje doświadczenia!
