Witajcie moi kochani ♥️
Osoby niepełnosprawne, często padają ofiarą dyskryminacji na różnych etapach życia. Ja również.
Powiem Wam szczerze, że dla mnie najbardziej bolesnym aktem wykluczenia, jest ten odnoszący się do związków i uczucia pomiędzy dwojgiem ludzi.
W ciągu całego swojego życia wielokrotnie słyszałam, że ze względu na swoją niepełnosprawność, nie będę w stanie zbudować trwałej i silnej relacji.
Mimo upływu czasu dalej nie rozumiem, dlaczego niektórzy ludzie tak myślą?
Kim jesteśmy, żeby odbierać nam prawo do szczęścia?!
Jesteśmy tacy sami jak wszyscy inni i mamy prawo do podejmowania własnych przemyślanych decyzji!
Dlaczego ktoś wie lepiej, co możemy zrobić, a czego nie?!
Dopóki mamy sprawny umysł, wszyscy mamy możliwość normalnego funkcjonowania i godnego życia na własnych zasadach, a co najważniejsze u boku kogoś, kogo kochamy!
Skoro każdy człowiek ma prawo, do tworzenia nowych znajomości i budowania relacji, to jak w takiej sytuacji traktowane są osoby niepełnosprawne?
Czasem mam wrażenie, że jesteśmy kategoryzowani przez nasze społeczeństwo.
Niejednokrotnie czułam się w naszym kraju jak intruz, człowiek nieakceptowany.
Takie odczucia towarzyszą mi do dziś, ponieważ uważam, że nasze społeczeństwo nie dość, że nie jest uświadomione o naszym istnieniu to na dodatek, nieprzystosowane do życia wśród nas.
Jestem przekonana, że właśnie dlatego dochodzi do dyskryminacji. To bardzo przykre. Nie zmienia to faktu, że ja jak i moi znajomi, nie będziemy żyć według reguł dyktowanych nam przez innych!
Tak jak każdy, pragniemy tego samego co inni.
Nikt nie ma prawa nam tego odbierać.
Związki osób niepełnosprawnych są takie same i mają szansę na przetrwanie pod warunkiem, że będą opierały się na wzajemnym zaufaniu, wsparciu, na akceptacji i porozumieniu.
Żadna niepełnosprawność nie stanowi do tego przeszkody!
Miłego dnia ❤️
