Kochani!
Dziś zaczniemy od poważnego pytania. Pomyślcie chwilę i odpowiedzcie: kto zna każdego z Was tak naprawdę? Gdyby ktoś z Waszego otoczenia miał napisać Waszą biografię, kto by to był? Zastanowiliście się? To pytanie, choć proste, potrafi otworzyć oczy na bardzo istotną prawdę o nas samych, ocenianiu i o tym, komu oddajemy kontrolę nad własnym obrazem.
Kim jesteś naprawdę? Tylko Ty znasz odpowiedź
Każdy z nas nosi w sobie tysiące historii, które rozgrywają się poza zasięgiem wzroku innych. Ludzie widzą tylko fragmenty – momenty, które im pokazaliśmy albo które sami sobie dopowiedzieli. Często zapominamy, że ich opinie to tylko subiektywne interpretacje, nie prawda absolutna. Nikt nie zna Twoich emocji, bólu, radości, przełomowych decyzji, które podejmowałeś w ciszy swojego serca.
Nie pozwól, by to, co ktoś sobie o Tobie pomyśli, miało większą wartość niż to, co Ty o sobie wiesz.
Wizerunek to iluzja – nie żyj cudzym scenariuszem
Nasza tożsamość nie powinna być pisana przez obcych ludzi, ich przypuszczenia i powierzchowne obserwacje. A jednak często tak się dzieje. Wpadamy w pułapkę spełniania oczekiwań, bronienia się przed osądami i dopasowywania się do cudzej wizji nas samych. To droga donikąd – zawsze ktoś będzie niezadowolony, zawsze komuś nie będzie „pasowało”.
Tylko Ty wiesz, kim jesteś, co przetrwałeś i dokąd zmierzasz. Cudze opinie? To tylko hałas w tle.
Kiedy cudza opinia staje się trucizną
Zatrucie cudzą opinią działa jak powolna erozja poczucia własnej wartości. Zamiast budować siebie, karmimy się tym, co usłyszeliśmy – często złośliwym, zazdrosnym lub zupełnie nieprawdziwym. Pytanie brzmi: dlaczego? Dlaczego dajemy więcej wagi słowom ludzi, którzy nas nie znają, niż sobie samym?
Jeśli ktoś ma czas i energię, by wymyślać o Tobie plotki – współczuj mu. Jego świat musi być naprawdę pusty. Ty zajmij się budowaniem swojego.
Uśmiechnij się i idź dalej
Najlepszą odpowiedzią na cudze hipotezy o Twoim życiu jest… cisza i uśmiech. Bo każdy wysiłek włożony w wyjaśnianie się komuś, kto i tak ma gotowy scenariusz, to strata energii. Ty w tym czasie możesz po prostu żyć – pełniej, odważniej i spokojniej.
Prawdziwa wolność zaczyna się tam, gdzie przestajesz tłumaczyć swoje istnienie innym.
A teraz zatrzymaj się na chwilę i pomyśl…
Kto naprawdę Cię zna?
Czy przypadkiem nie dajesz zbyt dużej mocy opiniom ludzi, którzy nie znają nawet Twojego drugiego imienia?
Podziel się ze mną w komentarzu:
Czy kiedyś pozwoliłaś/pozwoliłeś, by czyjaś opinia Cię zraniła? Jak sobie z tym poradziłaś/poradziłeś? A może masz swój sposób na to, by nie brać sobie do serca cudzych ocen? Napisz – porozmawiajmy.
