Kochani!
Dorastanie bez ojca to historia wielu kobiet. To także moja historia. Jako mała dziewczynka nie wiedziałam, co to znaczy być kochaną przez ojca. Nie miałam wzorca mężczyzny, który pokazałby mi, jak wygląda zdrowa relacja. Alkoholizm i nieobecność mojego ojca sprawiły, że przez lata błądziłam, szukając miłości tam, gdzie jej nie było. Błagałam o nią, myśląc, że jeśli wystarczająco się postaram, to ktoś mnie pokocha.
Brak ojca, brak wzorca
Ojciec jest pierwszym mężczyzną w życiu dziewczynki. To on pokazuje jej, jak powinna być traktowana, co znaczy bezpieczeństwo, troska, szacunek. Kiedy tego brakuje, dziecko samo tworzy sobie obraz miłości – często fałszywy, pełen bólu i lęku przed odrzuceniem. Ja przez lata myślałam, że miłość to walka. Że trzeba o nią błagać, zasługiwać, cierpieć. Nie wiedziałam, że miłość może być dobra, łagodna, oparta na szacunku.
Zła miłość, złe wybory
Brak ojcowskiego wzorca doprowadził mnie do relacji, która mi nie służyła. Wydawało mi się, że jeśli będę wystarczająco kochać, to druga osoba w końcu zobaczy moją wartość. Byłam gotowa na poświęcenia, których nie powinnam była podejmować. Wierzyłam, że miłość oznacza ból, łzy i wieczną walkę o uwagę. Dzisiaj wiem, jak bardzo się myliłam.
Miłość, która mnie uleczyła
Dopiero przy moim mężu zrozumiałam, czym jest prawdziwa bliskość. Oczywiście, mąż to nie ojciec, – ale jego miłość pokazała mi coś, czego nigdy wcześniej nie doświadczyłam. Po raz pierwszy ktoś mówił mi, że zasługuję na dobro, że nie muszę walczyć o miłość, że jestem wystarczająca taka, jaka jestem.
Przy nim nauczyłam się być sobą. Już nie musiałam udawać, dostosowywać się, spełniać cudzych oczekiwań. Po raz pierwszy w życiu poczułam się ważna i kochana bez warunków. To było jak nowe narodziny – po latach życia w cieniu własnych lęków i złych schematów.
Miłość, na którą zasługujemy
Każda z nas zasługuje na miłość, która nie boli. Jeśli wychowywałaś się bez ojca, być może – tak jak ja – nosisz w sobie błędne przekonania o relacjach. Może wciąż wybierasz ludzi, którzy nie dają ci tego, na co naprawdę zasługujesz. Może boisz się postawić granice, bo nigdy wcześniej nie miałaś wzorca zdrowej relacji.
Ale pamiętaj: to nie jest twoja wina. Masz prawo uczyć się miłości od nowa. Masz prawo do relacji, która daje ci ciepło, spokój i poczucie bezpieczeństwa. Nie musisz o nią walczyć. Prawdziwa miłość sama cię znajdzie – i nie pozwoli ci zwątpić w siebie.
Podziel się swoją historią
A jak to wygląda u Ciebie? Czy dorastałaś bez ojca i miało to wpływ na twoje wybory w miłości? Czy udało Ci się znaleźć zdrową, pełną wsparcia relację? Podziel się swoją historią w komentarzu – chętnie go przeczytam i porozmawiam z Tobą na ten temat. 💙
